ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ ΑΓΑΠΗ

ΈΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ ΑΓΑΠΗ (ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΝΤΟΤΙΝΟΣ ‘’ΕΡΩΤΑΣ’’ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ……)
	Ένας αλλιώτικος έρωτας…..

Πού να βρίσκεται η αγάπη;

Θέλω να την ψάξω.

Μήπως είναι στα αστεράκια

Που κοιτώ το βράδυ;

Μήπως είναι στο φεγγάρι

Που’ναι σαν μαργαριτάρι;

Μήπως είναι στα λουλούδια που μοσχοβολούν βανίλια:

Κι όταν πάω να τα μυρίσω ,με κοιτούν με ζήλια;

Μήπως κρύβεται στον ήλιο

Που όλο μου γελάει;

Κι όταν κρύβεται συνέχεια

Η καρδιά μου σπάει;

Ψάχνω, ψάχνω  μα  δεν βρίσκω

Την γλυκιά αγάπη!

Μα  καθώς αγάπη ψάχνω

Βλέπω να’ρχεται σαν χάδι..

Είναι δυο γλυκά ματάκια

Που με βλέπουν με στοργή

Δύο βελουδένια χέρια

Μ’αγκαλιάζουν στη στιγμή.

Και  μία ζεστή φωνούλα

Που μου λέει τόσο γλυκά:

΄΄Μην την ψάχνεις  την αγάπη

Πουθενά για να τη βρεις

Είναι εδώ, τόσο κοντά σου

Σου φωνάζει να τη δεις.΄΄Kαι’γω λέω στην αγάπη που’ναι εδώ τόσο κοντά:

Είσαι σαν το λουλουδάκι

Που μοσχοβολάει γλυκά.

Μοιάζεις  με το φεγγαράκι

Που το φως του το σκορπά

Έχεις ζέστη σαν του Ήλιου

Όταν βγαίνει ξαφνικά

Κι είσαι εσύ  λαμπρό αστέρι

Όταν με φιλάς γλυκά.

Είσαι  η γλυκιά μανούλα

Που όλα αυτά τα ξεπερνά!!!

ΑΓΑΠΗ,ΑΓΑΠΗ,ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ……………………………………………………

 

Με αφορμή την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, προσπάθησα να φτιάξω ένα ποιηματάκι που μιλά για κάτι που ξεπερνά τον έρωτα...Την αγάπη που έχουμε όλοι μας ,μικρά και μεγάλα παιδιά, για την μητέρα μας...

Αν σας αρέσει μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε συνοδευτικά με μια κατασκευούλα που θα φτιάξετε για εκείνη την ημέρα.

Θα κάνω σχετική ανάρτηση όταν ολοκληρώσουμε αυτό που σκεφτόμαστε με τα παιδιά!

Μέχρι τότε  …….ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ!!!!!!