Kαλωσορίσατε και στο δικό μου ιστολόγιο!
Ελάτε να μοιραστούμε τις ιδέες μας και να ταξιδέψουμε στον μαγικό κόσμο των παιδιών!Είναι τόσο υπέροχος!!!

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

TA KAΛΙΚΑΝΤΖΑΡΑΚΙΑ(κάνουν γλέντι!!!!)

ΤΑ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΑΚΙΑ

Γεια και χαρά σε όλους!!!Καιρό έχουμε να τα πούμε!!! Που λέτε
κάθε χρόνο τέτοια εποχή, πλησιάζοντας τα Χριστούγεννα αρχίζουν να με βασανίζουν  ιδέες ,σκέψεις για τα Χριστουγεννιάτικα δρώμενα. Κάθε χρονιά ,λίγο πριν να βγει ο Νοέμβριος αρχίζω να λέω ιστορίες στα παιδιά....ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΓΡΙΟΥΣ ...που λεν και τα παιδιά μου. (Κάθε χρόνο και πιο νωρίς). Αυτά ,άλλο που δε θέλουν,με ακούν με ορθάνοιχτα τα ματάκια τους ,συνεπαρμένα από τη μαγεία. Έτσι λοιπόν ξεκινάω να τους λέω για ένα θόρυβο που ακούω στο σπίτι μου ,όταν πέφτω να κοιμηθώ... Aφού ακολουθεί μια μακρόσυρτη αφήγηση, τους αποκαλύπτω ότι ο θόρυβος που ακούω είναι τα καλικαντζαράκια που πριονίζουν το δέντρο της γης και μου θυμίζουν ότι πλησιάζουν τα Χριστούγεννα...  Έτσι λοιπόν  και φέτος οι καλικάντζαροι μου έδωσαν την έμπνευση για αυτό το τραγουδάκι. Μιλάει για την ιστορία τους και με πολύ απλά λόγια εξηγεί τα "γιατί "και τα "πως" του ερχομού και του φευγιού τους.
Η μουσική είναι από το τραγούδι"Στου γυαλού τα βοτσαλάκια" και για να ακούσετε τη μουσική,πατήστε ,αν θέλετε ΕΔΩ  
Την προσάρμοσα  με μικρές διαφορές.Αν σας αρέσει,ακούστε τη μελωδία και  θα μπορέσετε να το προσαρμόσετε!
Άντε και ......καλά γλέντια!!!Για να ανεβαίνουμε λίγοοοοο!!!
(ΣΗΜΕΙΩΣΗ:Εκει που λέει  ρεφρέν επαναλαμβάνεται το μουσικό μοτίβο του ρεφρέν του γνωστού τραγουδιού (κι όλο κλαίνε τα καβουράκια στου γυαλού,στου γυαλού τα βοτσαλάκια).
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ!!!!!!



Δύο καλικαντζαράκια
Βγήκαν έξω στα σοκάκια
Για να μπουν στα σπιτικά μας
Και να φάνε τα γλυκά μας!

Φώναξαν, φώναξαν τον αρχηγό τους
Να του πουν, να του πουν το σχέδιό τους
Πως στη γη,πως στη γη θα ανεβούνε
Θα  ρημά, θα  ρημάξουν ότι βρούνε


ΡΕΦΡΑΙΝ

Ήρθε και ο Μαντρακούλος
Και Ε-τρ-ό-μα-ξε ο κόσμος ούλος
Τους μιλάει, τους φωνάζει
Μα μυαλό, μα μυαλό δεν τους εβάζει

Φώναξαν  τον Τρικλοπόδη
Που’χε  το μακρύ το πόδι
Του 'παν τ' ήθελαν να κάνουν
Τις    γυναίκες να τρελάνουν

 Τότε  το,τότε το αποφασίσαν
Τα Χριστού, τα Χριστούγεννα πως ήταν
 Η στιγμή,η στιγμή  στη γη ν’ανέβουν
Τους ανθρώ, τους ανθρώπους να μπερδεύουν

ΡΕΦΡΑΙΝ
Πριονίσανε το δέντρο
Και φωνα και φωνάζανε με μέτρο
Για να μην τους καταλάβουν
Και στη  θε  και στη θέση τους  τους βάνουν


Μπήκαν  μέσα σ ΄ένα σπίτι
Κρύφτηκαν στο νεροχύτη
Για  να φάνε κουλουράκια
Κουραμπιέδες,  λουκουμάκια

Πεταξάν,πεταξάν τους μπακλαβάδες
Γκανταϊ, γκανταϊφια και χαλβάδες
ετρωγάν ,έτρωγαν ότι εβρίσκαν
και τη ζα και τη ζάχαρη σκορπίζαν

ΡΕΦΡΑΙΝ
Βγηκαν και εξώ στους δρόμους
Και  πειρά κσι πειράζαν  τους ανθρώπους
Καραμέλες τους πετούσαν
Τους  τραβου,τους τραβούσαν τους μαδούσαν

Μπήκαν μεσ΄ τα μαγαζιά τους
Και τους 'φάγαν τα γλυκά τους
Στις  γυναίκες τους μιλούσαν
Τις  φιλούσαν τις γελούσαν

Ξάφνου βλε, ξαφνου βλέπουν εκκλησία
Πάνε στρί, πάνε στρίβουν στη γωνία
Όμως  ο,όμως ο  παππάς τους πιάνει
Και με ά και με άγιασμό τους γιάνει

ΡΕΦΡΑΙΝ
«Μη παππά , σου λέμε όχι
Φεύγουμε, φευγουμε  αμέσως όλοι
Κάτω από τη γη θα μπούμε
Και δε θα και δε θα  ξαναφανούμε»

Τρέχουν οι  καλικαντζάροι
Ο παππάς μη τους αγιάνει
«Δεν  θα ξαναανεβούμε
Το μπελά μας να μη βρούμε»

6 σχόλια: